Dat kun je *wel*.
Dat gebeurt er *wel*.
Als het op mijn TV mooit had moeten uitzien, was het wel 25 fps geweest. Of, sterker nog, 50 Hz.
De volgende keer dat je naar je mooie plasma TV kijkt, of je fijne nieuwe LCD TV, wil ik je de volgende overweging meegeven.
Zoals gevoegelijk bekend is onder iedereen die ook maar een *beetje* iets weet over TV, wordt een ouderwetse CRT van linksboven naar rechtsonder beschreven. Als we even het hele interlaceverhaal vergeten, betekent dit dus dat de linkerbovenhoek van het scherm 20ms eerder wordt beschreven dan de rechteronderhoek uit hetzelfde beeld. Nu wil het "toeval" dat de oude TV-camera's op dezelfde manier werkten, waardoor dit effect teniet werd gedaan - of in ieder geval werd gecompenseerd. Mijn ASCII art is niet bijster goed, maar ik zal het proberen uit te tekenen. Stel, ik heb een vierkant, dat van links naar rechts beweegt. Een filmcamera (waarvan we de sluitertijd maar even negeren) maakt dan de volgende beelden: tijdstip ..****....... 0 ..****....... 0 ..****....... 0 ..****....... 0
......****... 4 ......****... 4 ......****... 4 ......****... 4
(jaja, widescreen ASCII-art)
Een TV-camera zou hetvolgende beeld maken:
..****....... 0 ...****...... 1 ....****..... 2 .....****.... 3
......****... 4 .......****.. 5 ........****. 6 .........**** 7
Dat lijkt vertekend, maar is het niet. Tijdstippen 0 en 4 komen overeen. Iedere keer als je dus filmmateriaal weergeeft op een TV moet er eigenlijk deze correctie plaatsvinden, anders blijkt je bewegende vierkant opeens een ruit te zijn geworden.
Omgekeerd, een plasma TV heeft het omgekeerde probleem; hierbij wordt het beeld tegelijkertijd geprojecteerd[1], en moet er een *omgekeerde* projectie plaatsvinden, en moet een braaf TV signaal worden "vertraagd" omdat anders een vierkant een ruit de andere kant op wordt. Met interlacing wordt dit nog veel erger.
Het punt is dat al deze problemen eigenlijk op hetzelfde neerkomen:
voordat je aan framerate conversie kunt doen, heb je deinterlacing nodig. Voordat je deinterlacing kunt doen, heb je motion compensation nodig. Voordat je fatsoenlijke motion compensation kunt doen, heb je zgn. "motion vectors" nodig (Die per beeldelement weergeven wat de richting en snelheid is). Veel compressiemethoden zijn gebaat bij kennis van deze motionvectors.
Het snel en accuraat kunnen uitrekenen van motionvectors is dan ook heel belangrijk.
Dit gebeurt reeds op grote schaal. Op de TUE loopt er een deeltijdhoogleraar rond op dit gebied (Prof. de Haan, elektrotechniek, door de week te vinden bij Philips Natlab, vziw). Aardige gast, ik heb het voorrecht gehad om zijn keuzevak te mogen volgen; doe 'em maar de groeten mocht je mijn verhaal willen controleren...
[1] Eigenlijk is het veel ingewikkelder; plasmacellen kunnen niet 'half aan' staan, maar alleen enkel aan- of uit. ze doen een soort PWM, waarbij er over de tijd wordt geintegreerd. Je kunt dat vaak zien bij glooiende oppervlakten; als je je oog van rechts naar links beweegt zie je op een volmaakt egaal gezicht opeens gele en paarse lijnen ontaan; dat zijn integratiefouten in je oog, omdat je opeens twee pixelrijen bij elkaar gaat tellen waar dit niet had moeten gebeuren.