Re: problem z kompem (napiecie albo temperatura?)

>> P = Usk * Isk * cos(Phi)
> > Nie. > Spróbuję wykazać, że jednak: tak. Przy czym we wzorze który podałem może > bardziej jednoznaczne byłoby zamiast zapisu "cos(Phi)" użyć PF (Power > Factor),

Nieprawda, ze czarny kot nie jest bialy, on jest bialy, jesli zamiast bialy napisac czarny.

tak jak to w literaturze anglojęzycznej się spotyka. Użyłem > takiego zapisu, bo w polskiej literaturze współczynnik mocy oznacza się > zapisem "cos(Phi)"

Hmmm?! Ale chyba w konkretnym kontekscie, prawda? W kontekscie transmisji wiekszych mocy poprzez siec energetyczna... Taki haczyk jest, ze z sieci na wieksza skale nie da sie wyciagnac rzeczywistej mocy na innych niz podstawowa harmonicznych...

Zapiszę jeszcze raz wzór, tym razem z użyciem PF: > P = Usk * Isk * PF

gdzie PF = P/(Usk * Isk). Powiedz mi, jak - majac 230V AC oraz pomiar miernikiem _jakiejs_ wartosci pradu wyznaczyc PF? Bo jakos nadal nie widze mozliwosci.

Wydawało mi się, że jest powszechnie znany fakt, iż PF jest zawsze > mniejsze lub równe 1, pominąłem więc wywód na ten temat.

Pominales tez PF w swoich wywodach.

> P = Re( Sum(n=0..+inf)[Uskn * Iskn]) > Ten wzór *nie* jest poprawny!

sorry, Re za Sum i sprzezenie mi wcielo (uzylem znaczka spoza 0..127 ASCII i gugiel zjadl).

P = Sum(n=0...+inf) { Usk[n] * sprz(Isk[n]) }

co oczywiscie zaklada rozbicie przebiegow w szeregi Fouriera. Iloczyny skrosne sie zeruja, bo prad i napiecie o roznych czestotliwosciach nie daja wypadkowej mocy rzeczywistej...

> Brakuje Ci wszystkich skladowych U dla n>1 i nie znasz rozkladu Isk. > > Ale nie mamy ani Usk ani Isk dla praktycznie zadnej skladowej. > Niczego nie brakuje. Rozkład Uskn i Iskn w "moim" wzorze uwzględniony > jest w czynniku PF.

krec tego kota dalej w kolko.

Spróbuję wykazać, że PF, we wzorze który podałem, musi być mniejsze lub > równe 1,

[...]

po obliczeniu całki:
> P = Um * Im_1 * cos(phi_1) * (1/2) > P = Usk * Isk_1 * cos (phi_1)

i dla tych zalozen, ktore poczyniles - nieodksztalcalne napiecie sieci, dowolny prad, PF = cos(fi). To jest prawda w ogolnym podejsciu - dla mocy znacznych, przylaczy hali produkcyjnej na przyklad. Albo osiedla. Ale jak dochodzimy do pojedynczych, koncowych odbiorcow, to napiecie wcale takim ladnym sinusem nie jest.

Niemniej jednak: Jesli by miec porzadny pomiar TrueRMS to mozna miec i oszacowanie na dekiel. Ale nawet tego nie mamy - mamy jakas wartosc zmierzona przez tani miernik. Obstawiaj, co ten miernik mierzyl.

Marek Lewandowski pisze:

Nie potrafię wyłowić myśli z tego komunikatu.

W kontekście rozpatrywania mocy przy przebiegach niesinusoidalnych. Współczynnik mocy dla przebiegów odkształconych oznaczany jest jako cosinus np. przez autora artykułu:

formatting link

?id=11273Nie mam w tej chwili podręcznika pod ręką, ale jestem prawie pewien, że podobnie postępował prof. Bolkowski w swoich książkach. I jeszcze: co pokaże elektrodynamiczny miernik cos(phi) przy pracy z przebiegami odkształconymi? (przy założeniu, że w przebiegach nie występują harmoniczne o częstotliwościach z którymi miernik by sobie nie radził). Ano pokaże PF! To tylko kwestia nomenklatury - nie jest tak, że nomenklaturę tą wymyśliłem sobie na potrzebę chwili.

Nie tylko z sieci, ale i każdego źródła wytwarzającego przebieg sin.

W wywodzie I po prostu zapisałem PF jako cos(Phi) - zastosowałem nomenklaturę jak we wspomnianym artykule z EP.

Jeśli Usk[n] i Isk[n] to napięcia i prądy skuteczne poszczególnych harmonicznych... to Google znowu coś zjadło - *źle*.

Napięcie nie musi być sinusem - wystarczy znać jego wartość skuteczną i można robić oszacowanie o którym dyskusja.

I to właśnie chciałem wnieść do dyskusji :-)

Piotr zeznał, że mierzył *wartość skuteczną* prądu... zakładam, że nie prądu lodówki... Czy napisał nieprawdę? Nie wiem, ale jak nie wiem, to obowiązuje domniemanie niewinności.

pzdr mk