Witam,
Chciałbym zasięgnąć opinii szanownych Kolegów i Koleżanek w temacie kolejnego pomysłu.
Chcę zbudować ładowarkę słoneczną dla czterech połączonych szeregowo ogniw Li lub sześciu Pb. Proponowany schemat pod adresem:
- Ładowanie w trybie CC, bez CV. Pełen prąd do zadanego napięcia a potem przerwa, aż napięci na akumulatorze nie spadnie.
- Akumulatory tak dobrane by w trakcie ładowania były w stanie przyjąć maksymalny prąd z ogniw słonecznych (prąd, nie energię).
- Ładowarka ma pracować na krzywej mocy maksymalnej ogniw słonecznych.
- Aktywny układ wykrywania zaciemnienia ogniw.
Czemu ręcznie dziergana przetwornica? Bo nie wiem, czy są przetwornice potrafiące pracować na krzywej mocy maksymalnej źródła. Akumulatory są na tyle "przyjemnym" obciążeniem, że nie ważne jakie napięcie wyjściowe, jaki prąd, łykną co im się dostarczy puki głodne i nie przekraczamy ich wartości dopuszczalnych. Do tego są na tyle "powolne", że można sprawdzać ich stan co sekundę lub rzadziej.
Czemu dwa mikrokontrolery? Ano mam trochę tych MSP. Poza tym ADC SDA16_A z MSP430F2013 ma wzmacniacz różnicowy o regulowanym wzmocnieniu co pozwala na pomiar zarówno napięć ogniw słonecznych jak i ich prądu z pełną rozdzielczością przetwornika.
MCP1624 zapewnia start mikrokontrolera przy 0,65V i jego wyłączenie przy
0,35V co odpowiada bardzo słabemu oświetleniu. Układ może raportować statystyki dzięki magistrali I2C. Linia Mes_On jest współdzielona, służy do włączania pomiaru napięcia akumulatorów jak i do komunikacji pomiędzy obydwoma kontrolerami.Za bardzo nie mam pojęcia jak się zabrać za liczenie parametrów przetwornicy. Zapewne będę dochodził krokowo do optymalnego punktu pracy by osiągnąć moc maksymalną, może zaszyję w algorytmie kilka punktów z charakterystyki by robić to szybciej. Myślę, że przy pełnej mocy tętnienia prądu pobieranego z ogniw nie powinny być większe niż 10% by trzymać się jak najbliżej optymalnego punktu pracy, nie chciał bym też by przy małych mocach te tętnienia były zbyt duże. Da się to w ogóle osiągnąć?