No wlasnie nie. Idea byla taka ze gdyby interferometr sie poruszal, to czas przebycia obu galezi sie zmienia. Tymczasem sie nie zmienia. Co stwierdzono obracajac calosc, czyli zamieniajac ramiona.
Nawiasem mowiac .. czy w czasie tego obracania obraz byl zachowany to nie wiem.
Ale on nie jest wrazliwy na predkosc i kierunek propagacji, tylko wlasnie na obroty.
J.
Zapewne w tej ksiazeczce znajde wyliczanko, ze przy tej predkosci rakieta sie wydluzy, czy skroci (juz sie w tym pogubilem) a na pewno nastapi cudowny wzrost jej masy. Tylko nie wiem skad ona bedzie wiedziec kiedy sie skrocic a kiedy wydluzyc. No bo jak bedzie mierzyc predkosc fotonu nadlatujacego z przodu no to musi sie wydluzyc tak okolo ze 300 000 000 razy a jak dogania ja foton z tylu, zblizajacy sie w stosunku do niej z predkoscia zaledwie 1 m/sec, no to musi sie z kolei na te okolicznosc skrocic, znowu ze 300 000 000 razy w stosunku do swej "normalnej" dlugosci, ktora miala przy "masie spoczynkowej". A co bedzie, gdy te fotony nadleca w tym samym czasie, tzn jeden zaatakuje ja od dzioba a drugi od ogona? I domyslam sie co mi odpowiesz; zapewne, ze dylatacja czasowa, ze wzrost masy i oddzialywanie grawitacyjne i zakrzywienie czasoprzestrzeni i zageszczenie pola grawitacyjnego i soczewkowanie grawitacyjne o czym nie mam zielonego pojecia, a w ogole to nie ma co ze mna dyskutowac... Czy nie prosciej byloby zalozyc, ze predkosc swiatla nie jest stala tylko zalezy od predkosci zrodla w stosunku do obserwatora, tak jak to sie liczy w efekcie Doppera? I wszystkie te naciagane i nigdy nie potwierdzone doswiadczalnie dywagacje relatywistyczne bylyby niepotrzebne? Pozdrawiam
Ręce mi opadły w tym momencie.
Wygnali Cię z pl.sci.fizyka, że tutaj szukasz ukojenia? Podałem Ci źródło, które mi, ponad 30 lat temu, wystarczyło do zrozumienia tych zagadnień. Czy żądasz ode mnie, żebym po tylu latach podejmował znów ten temat? Musiałbym się do tego przygotować - poczytać, przypomnieć sobie parę rzeczy. To nie jest zagadnienie, do którego siada się bez przygotowania. A ja naprawdę nie mam na to czasu. Pójdź do biblioteki, przeczytaj i zacznij katować grupę pl.sci.fizyka
- już oni Cię tam wyprostują. Ale nawet nie próbuj wchodzić w dyskusję bez przygotowania....
Mnie tez.
Nie, nie wygnali, zabieram tam glos i nawet mam kilka podziekowan za wyjasnienia.
W ciagu tych 30 lat technologia jednak co nieco poszla do przodu. Tu na elektronice, ktora czytam i kilka razy zabieralem glos, sa mlodzi ludzie z otwartymi glowami i stwierdzam, ze prezentuja wiedze na poziomie nieco wyzszym od wiedzy ksiazkowej sprzed 30 lat i publikacji w "Radioamatorze", ktory zapewne prenumerowales. I chetnie wysluchalbym ich opinii na temat mozliwosci okreslenia predkosci swiatla w falowodach; byc moze ktos, kto w tym siedzi i dysponuje odpowiednim sprzetem, znajdzie troche czasu na ew. wyjasnienie czy porady technologiczne jak i czym to zrobic. Chodzi mi o kontakt z fachowcami a nie utytlanymi belframi, ktorzy bardzo dobrze wiedza jak to sie robi, tyle, ze sami nie za bardzo potrafia. Czyli ludzi, bez syndromu ochraniarza haremu... Dziekuje za poswiecony mi czas; wnioskuje, ze kazdy z nas pozostanie przy swoich racjach. Moze przyszlosc kiedys wykaze, kto z nas byl blizszy prawdy. Pozdrawiam
Ale po co - chcesz sie przekonac ze zyroskopy laserowe dzialaja ? Dzialaja, mozna je w sklepach kupic :-)
Inaczej sie mierzy predkosc swiatla w ogole, inaczej [interferometryczne] zyroskopy robi.
J.
No i wlasnie o to mi chodzi; piszesz inaczej sie mierzy predkosc swiatla w ogole, a inaczej zyroskopy robi. Nie widze tu wspolnego mianownika, czyli sensu tego porownania. W zyroskopie swiatlo leserowe leci w prozni po bokach wielokata foremnego; dwie dokladnie przeciwbiezne wiazki. Uwazam, ze ich czulosc na obrot czy scislej na minimalna zmiane kata obrotu, bierze sie z faktu, ze w czasie zmiany tego kata nastepuje w zyroskopie powstanie roznic pomiedzy predkosciami swiatla obiegajacego np. kwadrat w prawo a predkoscia obiegajaca ten sam kwadrat w lewo. No bo dioda emitujaca to swiatlo porusza sie razem z ukladem i swiatlo wyemitowane zgodne ze zwrotem ruchu diody ma nieco wieksza predkosc od swiatla biegnacego w kierunku przeciwnym. Na wyjsciu pojawia sie efekt noniusza, wystarczy zliczyc ilosci rozblyskow interferencyjnych i przeliczyc ja na wartosc katowa. Z drugiej strony jest tez mozliwe zjawisko, ze swiatlo leci ze stala predkoscia w obie strony i nie zalezy od predkosci emitujacego go zrodla, natomiat odbiornik poruszajacy sie w kierunku przeciwnym, czyli naprzeciw strumieniowi fotonow, zbiera ich w jednostce czasu wiecej. W tym przypadku jednak predkosc swiatla w stosunku i do nadawcy i odbiorcy nie moze byc stala, jak to zaklada teoria wzglednosci, jakies roznice musza byc, no bo by ten zyroskop nie dzialal. A dziala i to o kilka rzedow wartosci katowych dokladniej od zyroskopow mechanicznych.
A to bedzie trudne. Osiagane dzis predkosci - bardzo male. Wiec przeanalizowanie wplywu relatywistyki wymaga dokladnych metod. A interferometria jest po prostu bardzo dokladna.
A to tez bedzie trudne. Bo sprawa jest niby prosta - zmierzyc czas przelotu miedzy dwoma punktami. Tylko jak to zrobic w dwoch odleglym miejscach bez mozliwosci przekazania informacji jeszcze szybciej. Oczywiscie moze biec "w kolko".
A tu mozesz miec racje, ale relatywistyka to pewnie przewidziala i jakos tlumaczy :-)
Jeden maly problem - predkosc w szkle zazwyczaj zalezy od czestotliwosci [chocby pryzmat], a czestotliwosc od efektu Dopplera. Wiec trzeba uwazac zeby nie pomylic obu efektow.
Ale w prozni to nie. W poruszajacym sie osrodku byc moze .. chya nawet na pewno.
J.
ElectronDepot website is not affiliated with any of the manufacturers or service providers discussed here. All logos and trade names are the property of their respective owners.