Philicorda - stemmen?

"Martijn van Buul" schreef in bericht news: snipped-for-privacy@mud.stack.nl...

nl.electronica ook geprobeerd ? BP

"BertP" schreef in bericht news:42ffa8c8$0$8332$ snipped-for-privacy@news.wanadoo.nl...

Helaas. Die groep bestaat niet. En heeft niet bestaan ook. Zelfs na correctie voor spelfouten blijft het bij nl.hobby.elektronica en nl.markt.elektronica.

OP: probeer het anders eens bij de zendamateurs? Daar vind je nog wel wat buizenkennis.

"Martijn van Buul" schreef in bericht news: snipped-for-privacy@mud.stack.nl...

manueel,

toestand

'B' s

registers

heb

Hier zit heel veel kennis

MRE

Op Sun, 14 Aug 2005 19:56:45 +0000, schreef Martijn van Buul:

Neon? Tja, je kunt er een oscillator mee maken, maar die zijn meen ik toch notoir onnauwkeurig - tenzij je een LC-circuit aanstuurt met de ontladingspulsen.

Enkel manueel,

Lukraak aan trimmers draaien is vragen om ellende, dus inderdaad niet doen.

Als eerste moet je de juiste oscillator lokaliseren. Haal de buizen een voor een los totdat je de goede hebt. Hierbij kun je gelijk kijken of het buisje zelf wellicht de ellende veroorzaakt, namelijk door het te verwisselen met een ander exemplaar. Als loshalen lastig is, kun je ook de tip van een jack-stekker tegen de zijkant van de buis houden (NIET tegen een geleidend deel! Doe er desnoods een beetje isolatie omheen); in de audioversterker moet je dan het oscillatorsignaal van de buis kunnen oppikken.

Als het de buis niet is, kun je verdachte componenten beginnen te vervangen. Elco's zijn altijd een goede kandidaat in oude spullen - al zullen deze nooit in het frequentiebepalende deel zitten, en veroorzaken ze dan ook zelden problemen met de frequentie. Alleen als het ding een rol speelt in de rondgaande versterking (bijvoorbeeld als ontkoppeling), kan 'ie in extreme gevallen de oorzaak zijn.

Eigenlijk denk ik sowieso niet dat het gaat om een defecte condensator, omdat een defecte C meestal een lagere capaciteit krijgt, wat moet leiden tot een hogere in plaats van lagere frequentie. Wel kom ik bij buizenspullen vaak defecte anodeweerstanden tegen (in de ordegrootte van

Maar goed, het is allemaal speculatie, want ik weet ook niet hoe dit apparaat in elkaar zit - en ik heb me al vaker laten verrassen door ongebruikelijke oplossingen in buizenapparatuur. Maar wellicht dat je hiermee toch wat verder komt.

Succes ermee,

Richard Rasker

"Martijn van Buul" schreef in bericht news: snipped-for-privacy@mud.stack.nl...

Martijn,

Van Philicorda waren nogal wat varianten. In het exemplaar dat ik ooit heb bekeken, bestond elke oscillator uit een astabiele multivibrator waarvan het actieve element een ECCxx buis was. De frequentie werd bepaald door een LC-kring waarvan de spoel op een ijzerkern van E-blik was gewikkeld en die versteld kon worden door het verdraaien soort juk van I-blik. Zoals je al zei, twaalf hoofdoscillators met een doos vol delers en filters erachter. Als jouw exemplaar ook zo is opgebouwd, vermoed ik dat een van de afstemjukken van de spoelen is losgeraakt. Het loont in elk geval de moeite om heel voorzichtig eens te kijken of er zoiets los zit. Succes.

petrus bitbyter

Even een vraag van een non-deskundige: is het een neon orgel of gewoon een "electronisch" orgel?

Ik heb wel eens een neon (nep) accordeon (ze bestaan!) proberen te stemmen (er zat een potmeter in de balg om volume te regelen..); er zat voor iedere individuele toon een potmeter / neonbuisje combinatie. Geheel werd gevoed met hoge, uit het lichtnet gelijkgerichte spanning. Was niet slim om het verkeerde onderdeel met de blote hand beet te pakken. Zee van oranje licht in het binnenste :-). Maar geen delers dus!

"René" schreef in bericht news: snipped-for-privacy@4ax.com...

René,

Je kunt met neonlampjes heel leuke oscillators bouwen. Die hebben klaarblijkelijk in die accordeon gezeten. Daar had dan elke toon zijn eigen oscillator. Al die dingen moesten dan apart gestemd worden. Nadeel is dat de toonhoogte afhankelijk is van een RC-combinatie. Daar moeten dus goede componenten worden gebruikt om de stemming er in te houden. Bovendien heb je te maken met veroudering van het neonlampje. Dat beïnvloed ook de toonhoogte. Als je niet al te vals op zo'n ding wilt spelen, moet je regelmatig de stemming controleren.(Dan nog zijn elektronische muziekinstrumenten een doorn in het oog en een nagel aan de doodskist van veel musici maar dat valt buiten het bestek van dit artikel.) Nu ik dit zo neerschrijf, bedenk ik dat - behalve de twaalf hoofdoscillatoren - de meesten wel als deler gebruikt kunnen zijn. Een neondeler bestaat namelijk uit een neonoscillator die door een één octaaf hoger afgestemd broertje gesynchroniseerd wordt.

De meeste elektronisch orgels zijn en waren anders opgebouwd. De oudere van deze orgels hadden twaalf hoofdoscillatoren voor het hoogste weer te geven oktaaf. De lagere oktaven werden gemaakt met tweedelers. In het pre-transistor tijdperk kon je die delers natuurlijk met elektronenbuizen maken. Maar dat was ongelofelijk duur. Neonlampjes waren veel goedkoper en met wat kunst en vliegwerk waren ook daar bruikbare delers mee te maken. Zulks werd dus onder andere in de Philicorda gedaan.

petrus bitbyter

"René" schreef in bericht news: snipped-for-privacy@4ax.com...

René,

Je kunt met neonlampjes heel leuke oscillators bouwen. Die hebben klaarblijkelijk in die accordeon gezeten. Daar had dan elke toon zijn eigen oscillator. Al die dingen moesten dan apart gestemd worden. Nadeel is dat de toonhoogte afhankelijk is van een RC-combinatie. Daar moeten dus goede componenten worden gebruikt om de stemming er in te houden. Bovendien heb je te maken met veroudering van het neonlampje. Dat beïnvloed ook de toonhoogte. Als je niet al te vals op zo'n ding wilt spelen, moet je regelmatig de stemming controleren.(Dan nog zijn elektronische muziekinstrumenten een doorn in het oog en een nagel aan de doodskist van veel musici maar dat valt buiten het bestek van dit artikel.) Nu ik dit zo neerschrijf, bedenk ik dat - behalve de twaalf hoofdoscillatoren - de meesten wel als deler gebruikt kunnen zijn. Een neondeler bestaat namelijk uit een neonoscillator die door een één octaaf hoger afgestemd broertje gesynchroniseerd wordt.

De meeste elektronisch orgels zijn en waren anders opgebouwd. De oudere van deze orgels hadden twaalf hoofdoscillatoren voor het hoogste weer te geven oktaaf. De lagere oktaven werden gemaakt met tweedelers. In het pre-transistor tijdperk kon je die delers natuurlijk met elektronenbuizen maken. Maar dat was ongelofelijk duur. Neonlampjes waren veel goedkoper en met wat kunst en vliegwerk waren ook daar bruikbare delers mee te maken. Zulks werd dus onder andere in de Philicorda gedaan.

petrus bitbyter

Check. Tenminste, dat klinkt bekend; ik heb het ding even niet bij de hand, maar ik meen me te herinneren dat iedere oscillator inderdaad een elektronen buis had, met een bergje neonbuisjes. Een van die buizen had destijds de geest gegeven; toevallig had ik hetzelfde exemplaar liggen. (En nee, dat was een andere oscillator). ECC87, zo uit het blote bolletje, maar ik kan me vergissen met een buis uit de versterker.

Dank je! Ik ga hiermee eens aan de slag, voor zover de schaarse tijd het toelaat..

Dat viel nogal mee. Het beschreven principe is destijds ook gebruikt in de zelfbouw-neonvox orgeltjes. Prachtig hoor, zo'n hele batterij neonbuisjes. Maar van 'echte' oscillators was geen sprake. Het geheel berustte op het principe dat een gasontlading een breedspectrum ruis genereert; en uit die ruis kun je met passieve componenten bepaalde frequenties filteren. Dat gebeurde dus per toon/toets. Uiteraard was de toonzuiverheid afhankelijk van de kwaliteit/nauwkeurigheid van de gebruikte componenten. Maar ach, als er maar muziek in zat... ;-)

-p

Is dat zo? ik begreep altijd dat er wel sprake was van echte oscillatoren. Je kon met neonbuizen heel eenvoudig een zaagtand (frequentie bepaald door een rc-filter) produceren. (die je dan later kunt vervormen met allerlei filters). De toonzuiverheid was bepaald door de frequentie van de zaagtand (dus het rc-filter) en de klank door de filters daarachter

MRe

Hoe het in die orgeltjes zat weet ik niet, maar je kunt met een neonlampje een (semi)zaagtandosciltor maken.

_____ ______

• --_____-----+--______-----+ | | R1 | R2 | | |

- ------------+-------------+

Werking: na aansluiten van de spanning is de spanning over de condensator nul. De spanning over de condensator loopt op totdat de ontsteekspanning van de neonbuis bereikt word (ca 80V). Dan word de condensator ontladen via R2 totdat de neonbuis onder de brandspanning komt. De spanning over de condensator gaat weer oplopen tot dat de ontsteekspanning weer bereikt word.

Ik vind dit een echte oscilator, omdat er een duidelijke priodicitijd in zit.

Een zaagtand genereerd alle harmonischen van de grond frekwentie. Die kan je nog filteren voor een timbre.

Dit klopt niet, een neonoscillator met RC 'filter' zal gewoon op de door de R en de C bepaalde frequentie gaan oscilleren en daarbij een zaagtand produceren. Er is geen significante ruis.

Je hebt helemaal gelijk, Pim. Dan moet mijn verhaal over het genereren van breedspectrumruis met gasontladingen uit een andere context stammen. Nu nog uitzoeken welke...

-p