Zasilanie pętli prądowej w dalekopisie

Dalekopis z wzywakiem powinien pracować normalnie w pętli. Kwestia tylko polaryzacji, bo nawiązanie połączenia odbywało się przez zmianę polaryzacji. Przy czuwaniu prąd pętli spada do ok. 5 mA (jest ograniczony przez wzywak).

Odwróceniem polaryzacji pętli.

Tylko kluczowaniem? Nie.

Automagicznie.

[...]

Znalazłem w bibliotece kilka starych podręczników do telegrafii, które faktycznie mówią o 5mA w stanie spoczynku i wywoływaniu przez zmianę polaryzacji.

Mam jednak kilka dodatkowych pytań.Po pierwsze czy istnieje jakiś domyślny kierunek przepływu prądu? Któryś z pinów wtyczki powinien by na konkretnym potencjale, czy dalekopis używa startowego stanu w roli punktu odniesienia i interesuje go tylko fakt zmiany kierunku przepływu prądu? Po drugie szybkość tej zmiany ma jakieś znaczenie? Pytam, bo zrobiłem na szybko próbę z dwusekcyjnym, dwupozycyjnym przełącznikiem. Na jednym ustawieniu działa - prąd płynie. Przy próbie przełaczenia amperomierz pokazuje 0. Jeśli jednak zastąpić dalekopis zworą - kierunek przepływu prądu się zmienia. Konieczny będzie jakiś bardziej wyrafinowany sposób przełączania, czy "buga" szukać gdzie indziej?

Wzywak czy centrala? Bo jeśli decyduje o tym wzywak, to chyba nie będę mógł użyć źródła prądowego do zasilania pętli, bo będzie ono kompensowało działanie wzywaka, próbując utrzymać zadany poziom prądu. Jeśli robiła to centrala, to wtedy z kolei będę musiał sterować źródłem prądowym z poziomu MCU, przełączając je między dwoma trybami pracy.

Oczywiście, że jest standard ale ja go już nie pamiętam - zajmowałem się tym zawodowo 36 lat temu a 30 lat temu na Spectrum używałem bez wzywaka. I już nie pamiętam, na których stykach zwora itd.

Nic wyrachowanego - w tym wątku był pokazany stopień wyjściowy translacji ETD na 4 tranzystorach.

Braknie Ci napięcia, żeby skompensować - tam jest rezystor bodaj kilkanaście kΩ :) Poza tym - to nie ma znaczenia.

Jeśli masz do dyspozycji dwa wyjścia to spokojnie możesz użyć układu na 4 tranzystorach. Załatwisz przełączanie czuwanie/praca oraz nadawanie. Jak dodasz jeszcze jednego pina, to również odbiór.

Z dalekopisem zachowało się gniazdko natynkowe, z założoną zworą pomiędzy pomiędzy pinem 2 (TXb) i 3 (RXa). Numeracja wedle oznaczeń na cryptomuseum.com/telex/index.html Ponieważ zgadza się to z informacjami zawartymi w manualu dla trochę starszej wersji T100 (ktoś wrzucał linka do PDS-a wcześniej w tym wątku) uznałem, że tak ma być. Tak więc piny 1 i 4 są podłączone do pętli.

Możesz przypomnieć? Nie mogę się doszukać...

Czyli rozumiem, że nawet wymuszenie 40mA w stanie spoczynku niczego nie uszkodzi?

Masz na myśli mostek H czy jakiś inny układ? I co rozumiesz przez przełączanie nadawanie-odbiór? Przecież z tego co rozumiem teleksy pracowały w trybie half-duplex. Nadajnik i odbiornik był podłączony do tej samej pętli prądowej (zwora w gniazdku) ale nie można było jednocześnie pisać i odbierać, bo i tak doprowadziłoby to do wygenerowania nieczytelnego tekstu. Żadnego przycisku PTT tam chyba nie było?

Widzę, że faktycznie wrzucałeś link do tego schematu. Niestety nie miałem nawet okazji go zobaczyć, bo plik bardzo szybko zniknął z sieci. Obecnie wyświetla się tylko błąd 404, a Google nie są w stanie znaleźć go w innej lokalizacji. Strona archive.org też go nie zapisała...

Istnieje może szansa, że masz go na dysku? Jeśli nie, może ktoś inny go sobie zarchiwizował?

[...]

Przy dolnych tranzystorach brakuje rezystorów bazowych a bez nich układ nie będzie pracował poprawnie.

Podany link był z sessionid i jest nieważny. Mam nadzieję, że ten będzie działał dłużej.

Będzie jedynie nieskuteczne. I tak ma być.

Nic nie pisałem o przełączaniu. Skrót myślowy wprowadził w maliny. Dwa piny potrzebujesz do sterowania mostkiem na jednym czuwanie, na drugim praca i nadawanie. Trzeciego pina potrzebujesz do zapewnienia odbioru. A jakbyś miał kaprys jeszcze, żeby wzywakiem żądać obsługi, to przydałby Ci się czwarty pin. I wtedy miałbyś już dokładnie jak na schemacie powyżej - dwa wyjścia i dwa wejścia.

[...]

To nie ja wrzucałem.

[,,,]

Ok, tym razem udało mi się ściągnąć plik. Rozumiem, że to ten sam schemat, o którym była mowa wcześniej w tym wątki. Jeszcze będę się dokładniej wczytywał w schemat i opis, ale mam kilka pytań o praktyczną realizację.

1) Jakie tranzystory mogę/powinienem zastosować? Najzwyklejsze BC547 wystarczą? 2) Jak dobrać/obliczyć wartości rezystorów? 3) Które z tych wejść i wyjść należy podłączyć do software'owego UARTA (nadawanie i odbiór danych 50 bps do i z dalekopisu), a które odnoszą się do sterowania kierunkiem przepływu prądu? 4) Źródło prądowe 40mA należy podpiąć do B+ i B-?

A napiecie baterii jakie przewidujesz ? BC547 moga nie starczyc ... ale 24V to wytrzymaja.

Bateria ... to moze napieciowe ? Rezystory prad ogranicza.

J.

Bez przesady z tym skąpstwem. Dan jakieś BD13x - zależnie od napięcia zasilania.

Zależnie od sterowania.

Przeczytałeś opis patentu?

Podaj, jakimi napięciami chcesz sterować (TTL, CMOS 5V, CMOS 3.3V), jakie napięcie zasilania przyjąłeś, jakie funkcje chcesz uzyskać.

Nie ma źródła prądowego, zapomnij o nim. Rezystor szeregowo z dalekopisem. Drutowy.

Na razie dosyć pobieżnie - bez gruntownego wczytywania się i analizowania schematu. Udało mi się zdobyć kilka książek poświęconych telegrafii sprzed 40-50 lat i próbuję poznać trochę teorii, zanim się za to zabiorę.

Prawdę mówiąc najchętniej dałbym tam jakąś optoizolację - miałem zamiar zastosować transoptory na liniach TX i RX, więc teraz pomysł rozszerzyłbym też o kolejne linie. O ile optoizolacja nie kłóci się z koncepcją tego układu... Co do napięć, to obecna (prototypowa) wersja będzie pracowała na logice CMOS 5V. Jeśli efekty eksperymentów będą zadowalające, zbuduję coś lepszego na nowszym MCU, więc wtedy już będzie to CMOS 3,3V.

W dniu 2017-03-31 o 15:38, RoMan Mandziejewicz pisze:

Co do funkcji, to najbardziej zależy mi na dwóch kwestiach:

1) Uruchamianie dalekopisu z poziomu interfejsu, przez zasymulowanie sygnału połączenia przychodzącego. 2) Przesyłanie znaków w obydwie strony, jedną pętlą prądową (half-duplex).

Nie pogardzę jednak także możliwością wykrycia wciśnięcia przycisków połączenia i rozłączenia na wybieraku i możliwością czytania informacji wysyłanej przez tarczę numerową (podstawowa symulacja funkcjonalności centrali). To jednak nie jest kwestią o pierwszorzędnym znaczeniu.

To jeszcze podaj poziomy napięcia logiki i napięcie zasilania.

W dniu 2017-04-01 o 12:28, RoMan Mandziejewicz pisze:

Jak pisałem w poprzedniej wiadomości, układ w tej chwili pracuje na logice CMOS 5V. W pewnym momencie pewnie powstanie bardziej rozbudowana, samodzielna wersja interfejsu z jakimś 32bitowym MCU i kontrolerem Ethernet - wtedy będzie to oznaczało przesiadkę na 3,3V.

Jednak o ile to tylko możliwe, chciałbym galwanicznie odizolować część cyfrową od części związanej z transmisją danych po pętli prądowej. Tak więc najlepiej by było, gdyby do tych wejść i wyjść były podłączone jakieś transoptory.

Jeśli przez napięcie zasilania rozumiesz zasilanie pętli prądowej i tego układu przełączania polaryzacji (złącza B+ i B- na schemacie) to prawdę mówiąc nie wiem... Mój plan zakładał empiryczne sprawdzenie przy jakim napięciu transmisja będzie działała stabilnie. Teraz jednak okazuje się, że nie jestem w stanie przeprowadzić tego eksperymentu bez działającego układu zmiany polaryzacji, który włączy transmisję. Natomiast chcąc zbudować układ muszę znać to napięcie. No i błędne koło się zamyka. ;)

Załóżmy więc około 60V - dolną wartość wymienioną w specyfikacji dalekopisu.

Ok, mam jeszcze jedno pytanie - po prostu chcę się upewnić.

Wygląda na to, że podstawowa funkcjonalność budowanego interfejsu działa

- przyjmuje on znaki ASCII wysyłane na hardware'owy port UART i po konwersji do Baudot wypluwa je na software'owym z prędkością 50bps. W drugą stronę też działa - testy przeprowadzone zostały za pomocą modułów USB2UART i taniego analizatora stanów logicznych. Sygnały były pobierane bezpośrednio z pinów MCU, a wiec jeszcze przed transoptorami.

Kolejnym krokiem było stworzenie prostej pętli prądowej, łączącą nadajnik interfejsu z jego odbiornikiem. W pętlę włączony jest także zasilacz 12V, potencjometr 4,7k i miliamperomierz.

Po ustawieniu 40mA przystąpiłem do testów. Układ ewidentnie reaguje na wciśnięcie klawisza, ale zamiast "echa" powracają losowe śmieci.

Tak być powinno? To znaczy czy układ będzie w ogóle w stanie odebrać dane wysyłane przez siebie samego na pętlę?

W tej chwili i tak nie stwierdzę nic więcej, dopóki nie wybiorę się do znajomego dysponującego oscyloskopem lepszym od mojego. ;)