Stabilność DCDC current-mode

Praca CCM z większym wypełnieniem jest zawsze niestabilna. Tym bardziej niestabilna, im głębiej w CCM wchodzisz i im większe wypełnienie potrzebujesz :( I to, co odzyskujesz na zwiększeniu indukcyjności tracisz na podharmonicznych. Poprawnym rozwiązaniem jest stosowanie zamiast kondensatora wyjściowego filtra π CLC z podziałem pojemności 2/3 i 1/3 i małą indukcyjnością pomiędzy. Wtedy na wyjściu masz spokój nawet przy DCM.

W dniu 2019-05-09 o 12:16, RoMan Mandziejewicz pisze:

Myślałem, że odpowiednie dodanie/odjęcie (w scalakch to robią) do sygnału zwrotnego piły załatwia stabilność na cacy niezależnie od wypełnienia (przy wypełnieniu poniżej 50% chyba jest nawet zbędne). U mnie Uwe = 8..28V więc wypełnienie nie przekracza 50%.

O tym, że głębokość CCM wpływa na stabilność nie wiedziałem. Jeśli tak jest to te scalaki po wstawieniu większego dławika (o to pytałem) mają gorszą stabilność bo głębokość CCM większa. To by wyjaśniało dlaczego nic nie piszą o możliwości zastosowania większego dławika.

Tylko czy to wynika z modelu pętli (mniejszy zapas fazy) czy jedynie z gorszej powtarzalności działania komparatora przy sygnałach o mniejszym nachyleniu?

Czy gdyby L było nieskończone - prąd w dławiku stały to fakt, że wewnętrznie dodają piłę nie załatwi tego, że będzie w miarę stabilnie pracował (jeden z sygnałów do komparatora ma zbocze o rozsądnym nachyleniu). Pomijam chwilowo problem, że nie da się doregulować prądu do obciążenia gdy L nieskończone.

Na wyjściu mam (w poprzednim rozwiązaniu) podwójne π - 22u + koralik 1k

• 22u + koralik 1k + 22u. Powinno mi zapewniać spokój. To czego się obawiam to emisja na częstotliwości rezonansowej dławika z pojemnością diody i klucza.

W tej chwili moje pytania sprowadzają się do:

1. Czy L wchodzi do modelu pętli z którego wynika zapas fazy?
2. Jaki jest mechanizm generujący niestabilność gdy jest głębsze CCM. P.G.

Mniejsze ∆I daje mniejszy sygnał dla porównania w komparatorze, spada odporność na sygnały przypadkowe i byle co powoduje niespodziewane wydłużenie lub skrócenie impulsu, które w następnych cyklach jest kompensowany. I się zaczyna skwierczenie przetwornicy związane z chaotyczną pracą. Kiedyś rezystor węglowy w dzielniku napięcia wyjściowego tak szumiał, że w pewnym zakresie obciążeń przetwornica szalała. Zupełny chaos. Stary MC34063 potrafi podwójnie wyzwalać oscylator itd.

W dniu 2019-05-10 o 21:27, RoMan Mandziejewicz pisze:

Dzięki. Tak przypuszczałem (jak już się dowiedziałem, że głębokość CCM ma znaczenie - sam nie wpadłem na to - zbyt idealnie wyobrażam sobie sygnały w przetwornicy). Mam nadzieję, że to skwierczenie to może być problem przy większych mocach. Przy moim około 1W chyba efektów dźwiękowych by nie było.

Chyba, mimo obaw o dostępność zostanę przy stosowanych dotychczas LM25017 (a gdzie indziej LM5017). One mi gwarantują pracę CCM nawet przy obciążeniu 0. Fluktuacje częstotliwości uważam za zaletę bo przypuszczam (nie podparte żadnymi danymi) że nieco rozmywają emisję mierzoną w ramach EMC. Trochę mi się nie podoba, że w porównaniu z current-mode z kompensacją w scalaku wychodzi więcej elementów na zewnątrz (stosuję metodę 3 uzyskania tętnień w feedback), ale skojarzyłem, że zostałem omamiony jakimiś tekstami jakoby zajęta powierzchnia przez DCDC była jakimś istotnym parametrem. Jak na płytce mam w sumie koło setki drobnicy (R,C) to te dodatkowe 3 elementy - nie tragedia. P.G.