Czy moglibyście powiedzieć czy poniższy wzór na WaAc dla przetwornicy push-pull jest prawidłowy:
WaAc = 100 * P / (4 * f * B * J * k)
gdzie:
P [W] - moc wyjściowa przetwornicy f [kHz] - częstotliwość pracy, przy czym jest to częstotliwość _całego_ okresu pracy czyli odwrotność czasu _dwóch_ połówek B [mT] - indukcja szczytowa w _jedną_ stronę - czyli całkowity zakres zmian indukcji w rdzeniu będzie równy 2*B J [A/mm^2] - gęstość prądu w uzwojeniu k - współczynnik, równy 0,2538
Tak więc przykładowo dla przetwornicy o mocy 40W, przy częstotliwości
150kHz (w odniesieniu do pełnego okresu), przy indukcji szczytowej 60mT i gęstości prądu 4 A/mm^2:WaAc = 100 * 40W / (4 * 150kHz * 60mT * 4A/mm^2 * 0,2538) WaAc= 0,11cm^4
Potrzebny jest rdzeń o WaAc nie mniejszym niż 0,11cm^4 Czy to jest zgodne z prawdą ? I ewentualnie jaki jest "oficjalny" wzór na WaAc ?
I co właściwie robi tu gęstość prądu w uzwojeniach ? Jaki to ma wpływ na cokolwiek ?
Czy dobrze mi się wydaje że przy push-pull zmniejsza się zakres indukcji do np 50-60 mT w jedną stronę (lub 100-120 mT jeżeli brać pod uwagę dwie połówki) żeby zmniejszyć straty z histerezy ?
I jeszcze jedno, dlaczego często jako Wa figuruje okno karkasu a nie rdzenia ? Wiadomo że uzwojenia nie powinno być więcej niż miejsca na karkasie, ale dla rozmiarów i właściwości rdzenia decydujące znaczenie ma IMHO okno rdzenia, które jest zwykle nieco większe. Czy to po prostu taki "zapas" żeby rzeczywiste WaAc było zawsze troszkę większe od podawanego ?