Generator liczb pseudolosowych

beirzesz dosc dlugiego LFSR ktory generuje dluga sekwencje, taktujesz go dosyc szybko - nawet kilka MHz, teraz pobierasz z 3 odczepow LFSR bity i zatrzaskujesz je w zewnetrznym latchu przyciskiem, dzwonienie przycisku wprowadza dodatkowe zaklocenie - nawet wystartowany za kazdym razem w ten sam sposob LFSR da inne wartosci - dekodujesz tak otrzymane wartosci.

to luzna koncepcja na biegu ale pownna zadzialac

Wycior napisał(a):

Z tego co piszesz wygląda że nie będziesz chciał używać uC? A można by było :) Pewnie chcesz na piechotke na TTLach. Przypomina mi się, że kiedyś widziałem taki układ w książce "24 proste układy elektroniczne do samodzielnego wykonania, cz.1" wyd. WKŁ, gdzieś z poczatku lat 90-tych. W skrócie - generator zegara, napędzał licznik, i zrobiony na bramkach dekoder BCD -> LEDy ułożone w kształcie kostki. Chyba 3 scalaki TTL w sumie... Losowanie włączane podczas zapodania zegra, po odłączeniu zegara od licznika był wynik. Zegar naparzał jakieś kilkadziesiąt kHz, więc wynik raczej nie dawał się zafałszować.

są gotowe zestawy

zyga

No nie ma to jak dobra zachęta. LOL

AW

Zygmunt M. Zarzecki napisał(a):

Ale to jest kiepska pseudolosowość: jest realizowana przez użytkownika.

Filip Ozimek przemówił ludzkim głosem:

Czemu uważasz, że interakcja z użytkownikiem powoduje kiepską losowość ? Zresztą to ma być zabawka. A tak przy okazji to chyba linux wykorzystuje interakcję z użytkownikiem do zwiększenia entropii systemowego generatora pseudolosowego.

Jak policzyc tranzystory to LFSR moze byc nawet prostszy niz licznik :-)

J.

pewnie tak ale licznik jest prostrzy i chyba na poczatku czytelniejszy - by zrobic taka elektroniczna kostke potrzebowalbym co najmniej 4 IC dla wersji z LFSR i 3 dla wersji licznikowej (mowie o standardowych serii 74 czy 4000)