Superreakcja

Użytkownik J.F. napisał:

W zasadzie niczym. Tak samo jak np. detektor reakcyjny (autodyna) nie różni się niczym od generatora poza... punktem pracy.

Troszeczkę inne wartości w obwodzie "wygaszania" (równoległy obwód RC w emiterze) no i inny punkt pracy. :-)

Nie. Jest to klasyczny generator Colpitts'a. Punkt pracy tranzystora dobrany jest tak, aby powstawały drgania niegasnące. Choć pewnie udałoby się tak dobrać punkt pracy tranzystora aby zrobił się z teo superreakcyjniak, ale byłby raczej niestabilny ze względu na małą stałą czasową obwodu RC emitera (lekki wzrost prądu bazy i robi się normalny generator - troszkę w dół i całkowicie zrywa drgania).

Pozdrawiam Grzegorz

Użytkownik "Grzegorz Kurczyk" snipped-for-privacy@control.slupsk.pl>

Hm, patrzac sie na schemat, to glowne roznice:

- brak kondensatora emiter-masa w superreakcji [c9 27pF w heterodynie]. Hm, on jest chyba niezbedny, wiec podejrzewam ze jakas montazowa pojemnosc go zastepuje.

- inne kondensatory w obwodzie w.cz - mysle ze to bez znaczenia, skoro oba uklady sie wzbudzaja.

- rezystor emiterowy - 1k w generatorze, 6k w detektorze.

- kondensator emiterowy [za dlawikiem] - 5.6n w detektorze, 390p w generatorze.

Skoro detektor sie jednak wzbudza .. czy nie powinien sie jakos ustabilizowac jak juz zacznie sie zblizac do punktu konca pracy ? Duzy kondensator chyba w tym nawet pomaga.

Czy moze to jednak ten maly kondensator 390p pozwala na stabilna prace bez ucieczek ?

Chyba sie pobawie, ale na nizszych czestotliwosciach :-)

J.