De detectoren (fotomultipliers) van het Antares project zijn/worden ondergebracht in glazen bollen. Deze bollen worden in zee, met hun elektronica, tot een diepte van 4000m afgezonken. Vooruitlopend op dit project is er reeds een experiment geweest op een diepte van 2500m. Om de inhoud van de bollen (twee halve) van voedingsspanning te voorzien en het dataverkeer is er een gat in gemaakt voor de doorvoer van de kabel. Ik neem aan dat die bollen daarna netjes zijn uitgegloeid om spanningen in het glas te voorkomen. Dit gat geeft, naast de afdichting, een probleem in de krachtverdeling in het glas als gevolg van de druk (400Bar). Voor de nieuw te maken bollen wil men van dat gat af. Dat houd in dat de voeding en het data-verkeer door het glas heen moet. De bollen hebben een diameter van ongeveer 50cm en de wanddikte is 13mm. Ideeën die al geopperd zijn: Doorvoeren insmelten zoals dat bij radiobuizen gebeurt. Inductief koppelen voor de voeding en de data ook inductief of optisch. Een lichtbron aan de buitenkant en een zonnepaneeltje aan de binnenkant als voeding. Een van de adders die onder het gras ligt zal best wel de wens zijn dat e.a.
10 jaar onderhouds vrij is.Voor meer info over dit project zie
Hebben jullie nog ludieke ideeën voor een oplossing?
Hans
snipped-for-privacy@nikhef.nl