Re: Zelety architektury Von Neumannna w uC ARM?

No pisalem - skad printf ma wiedziec czy dane, ktorych adresy sa przekazane w parametrach, pobierac z pamieci programu czy z pamieci danych ?

Inny slowy - albo wszystkie stale przepiszesz z ROM do RAM .. i zabraknie RAM, albo bedziesz mial kilka roznych prinft .. a takze kilka roznych wersji twoich wlasnych funkcji, ktore maja ten sam problem. A im bardziej zaglebione wywolania tym bardziej sie komplikuje.

J.

troche mieszasz, a nawet bardziej niz troche. TY nie musisz nic robic, to ma zrobic kompilator, chyba, ze to ty piszesz kompilator. W architekturze v.Neumanna tez masz np. segmentacje i problemy gdzie sa stale, gdzie zmienne lokalne, a gdzie globalne. Architektura Harvard w ogolnosci pozwala na szybsze przetwarzanie, bo magistrale danych i programu sa rozdzielone. Architektura v.Neumanna pozwala na uproszczenie kompilatorow dzieki wykorzystaniu ortogonalnosci. Oprocz tego latwiej jest pisanie programow AI wykorzystujacych programy samoadaptacyjne (np. lisp), ale to tylko takie male duperele. Glowna zaleta v.N. jest prostsza architektura, lepiej wykorzystujaca zasoby, H. jest bardziej skomplikowana, ale teoretycznie szybsza.

Waldek

Mozna. Tak robil bodajze Keil na '51. Efekt - przydaje w 1% programu, a wydajnosc spada w calym.

W sumie masz racje - to nie zalezy od architektury magistral, tylko od realizacji dostepu - identyczny czy rozny.

Tylko pytanie czy z punktu widzenia programu dostep jest inny, czy sa tylko drobne klopoty, typu 6 modeli pamieciowych C na 8086.

Jesli chodzi o hardware ... to sie ostatnio skomplikowalo i rozmylo.

J.