Przyciski dotykowe

Pan Adam Wysocki napisał:

Szkło chętniej pęka na mrozie (sprawdzone!) niż w temeraturze, która sprawia, że staje się nieco bardziej plastyczne.

Am 20.12.2016 um 09:54 schrieb Atlantis:

Do tego potrzebny jest jeszcze moduł EXP430G2 i masz gotowe ustrojstwo. Z lampkami ;-)

Waldek

użytkownik Janusz_k napisał:

Zajrzałem do książek. Widać tam naparowanie próżniowe do czego prądu nie trzeba, potrzebna jest za to wysoka próżnia i podgrzanie metalu do temp. topnienia.

Dalej jest napylanie katodowe. Piszą tak: napięcie > 400V, I = 0,1-1mA/cm2, próżnia już niższa niż z naparowywania, wymagane podgrzanie metalu do temp. topnienia.

Metoda z magnesem jest chyba nowa, nie znałem tego. Tu trza prądu

100x większego na cm2 niż przy napylaniu katodowym (prąd na filmach się zgadza), może te 200V jednak wystarczy?

Teraz pytanie za 100 pkt. czy kompresor lodówkowy zapewni wymaganą próżnię:)

W sposób taki, że bierzemy dwa druty, robimy łuk, odsuwamy przewody od siebie, powiększając łuk i kierujemy w to miejsce szkło żarówki, które pięknie się topi :)

Ja robiłem próby z samym trafo, poza mikrofalówką.

Hmm, więc pchając tam 8 bar ciśnienia (czyli 7 bar ponad atmosferyczne) przykrywka będzie musiała wytrzymać 1.26 tony?

Bo, jak rozumiem, nie da się zrobić próżni mniejszej, niz 1 bar?

W dniu 12.03.2017 o 20:42, Adam Wysocki pisze:

Zaraz, chwila, próżnia idealna ma 0 bar, 1 bar to przecież jest 1000hPa czyli mniej więcej 1 atmosfera.

Kwestia tego, czy mierzymy wzglednie czy bezwzglednie. Jak moj manometr pokazuje 1.5 bara, to jest to 1.5 bara ponad atmosferyczne, czyli 2.5 wzgledem prozni :) dlatego mowiac -1 bar (czyli proznia 1 bar) mam na mysli "1 bar ponizej atmosferycznego"...

Prozni nie, ale ujemnych cisnieniach absolutnych w cieczach sie mowi i pisze. I to calkiem sporych - sekwoje maja ponad 100m wysokosci.

J.

"Jej przepływ nie jest jednak wymuszany przez pompy tłoczące, lecz przez siłę ssącą transpiracji wytwarzaną przez parowanie wody z liści. Pozwala ona uzyskać różnicę ciśnień nawet 4 MPa (40 atm), a to umożliwia wyniesienie słupa wody do wysokości około 120-130 m."

Podciśnienie 40.5 bara... że ta woda się tam nie gotuje...

Pan Adam Wysocki napisał:

Ogromny skrót myślowy z tymi liśćmi. Transpisacja prowadzi do zagęszczenia roztworu w komórce, a wtedy z komórki poniżej następuje przepływ wody wywołany osmozą. Kaskada milionów osmotycznych pompek ssąco-tłoczących w tej sekwoi siedzi.

Hmm, czyli nie można tak naprawdę powiedzieć, że panują tam grube bary, bo różnica ciśnienia między pojedynczymi komórkami jest minimalna i to ich liczba sprawia, że ten słup robi się tak wysoki? To by też znaczyło, że nie ma praktycznego limitu wysokości drzewa?

Pan Adam Wysocki napisał:

Praktycznie nie ma. W każdym razie nie transport wody w górę ją ogranicza. Nawiązując do tematyki grupy, można powiedzieć, że transport ten dokonuje się lokalnie, osmoza i kapilarność jest jego napędem. To podobie jak z prądem elektrycznym -- nie jest tak, że elektron zapiernicza z prędkością światła z jednego końca drutu na drugi. Kurdupel porusza się ze średnią prędkością ślimaka winniczka, i jedynie lokalne oddziaływania go dotyczą.

Pan J.F. napisał:

Najdłuższe rurki są chyba w pokrzywie (Urtica dioica). Ale to i tak będzie ledwie z dziesięć centymetrów.