Praktycznie czysta mechanika. Ustawianie obrotów silnika regulatorem odśrodkowym przy pomocy kamertonu ze szczeliną itp. czary. Dalekopis mechaniczny najlepiej pracował gdy był intensywnie używany. A zazwyczaj nie był i wymagał przeglądów co miesiąc.
Jestem tego pewny.
Ale to nie jest podejście do starego, mechanicznego dalekopisu. Teoretycznie można zastosować sterowane źródło prądowe ale zwykły rezystor jest po prostu łatwiejszy.
"Atlantis"
Autor napisał tak: " Because the inductance of the selector magnets is 4 Henries, and it takes a high voltage for the first 1ms of a MARK to get a fast enough rise time for the magnet to work fast enough."
Czyli z tego samego powodu co w silnikach krokowych, aby szybciej nimi kręcić?
Robert
W dniu 2014-05-07 21:32, RoMan Mandziejewicz pisze:
Za to do interfejsu łączącego dalekopis z relatywnie współczesnym pecetem już bardziej pasuje. :)
Czyli dobrze zrozumiałem o co chodzi w tym układzie? Widzę to tak: Autor wykorzystał 120V DC, bo najwyraźniej takie źródło zasilania miał akurat pod ręką. Dobrał rezystory dużej mocy tak, aby w szeregu z cewką na wejściu dalekopisu (spadki napięcia na krótkich kablach i tranzystorach w transoptorze pomijam) ograniczały prąd w obwodzie do 60mA. W tym wypadku zastosowanie wysokiego napięcia nie ma żadnego związku z długą linią transmisyjną, bo dla każdej linii z osobna trzeba by opierać nowy stosunek rezystorów tak, aby wartość prądu się zgadzała. Ta interpretacja jest prawidłowa, niczego nie pominąłem?
Samoregulujące źródło prądowe będzie moim zdaniem o wiele lepszym rozwiązaniem. Wtedy nie dosyć, że urządzenie będzie niezależne od oporu cewki, to jeszcze będzie mogło pełnić funkcję "modemu" na pętlę prądową, dostosowując się automatycznie do linii transmisyjnej.
W dniu 2014-05-08 08:18, Robert Wańkowski pisze:
Hmm... A jak w takiej sytuacji zachowa się automatyczne źródło prądowe? Wystawi wysokie napięcie w pierwszym etapie, gdy trzeba będzie przezwyciężyć impedancję cewki, a potem zmniejszy je do wartości potrzebnej do utrzymania przepływu prądu na ustalonym poziomie?
W dniu 2014-05-07 21:29, RoMan Mandziejewicz pisze:
Jak mniemam dałoby się to dzisiaj osiągnąć za pomocą mikrofonu sprzężonego z oscyloskopem, albo nawet jakiegoś komputerowego analizatora widma? :)
Tak swoją drogą, nadajnik w dalekopisie zwykle miał swoje własne źródło prądowe, czy trzeba było wykorzystać zewnętrzne urządzenie a wewnątrz był jedynie układ kluczujący, np. na okoliczność łączenia kilku urządzeń w szereg na jednej linii?
Użytkownik "Atlantis" snipped-for-privacy@wp.pl napisał w wiadomości news:536b244a$0$2237$ snipped-for-privacy@news.neostrada.pl...
Nigdy nie miałem do czynienia z dalekopisami itp, ale sugeruję takie podejście. Przyjmując kabel z drutami np o średnicy 0,5mm policz jakie musi być napięcie i jaki opornik aby:
- przy kablu długości 0m płynął prąd 60mA
- przy kablu długości 2km (4km drutu) prąd nie spadł więcej jak do 50mA
Zależy jak definujesz lepsze? Bardziej odporne na zakłócenia ? P.G.
Użytkownik "tusk, donald tusk" <NOSPAM snipped-for-privacy@go2.pl napisał w wiadomości news:lkdnm8$437$ snipped-for-privacy@node2.news.atman.pl...
Znów nie widać komu i w jakiej kwestii udzieliłeś tej niezwykle istotnej informacji. P.G.
Użytkownik "Atlantis" snipped-for-privacy@wp.pl napisał w wiadomości news:536b2542$0$2226$ snipped-for-privacy@news.neostrada.pl...
Wystawi wysokie, ale nie wyższe niż jest zasilane. P.G.
Użytkownik "Atlantis" snipped-for-privacy@wp.pl napisał w wiadomości news:lkdr8p$t9b$ snipped-for-privacy@portraits.wsisiz.edu.pl...
Na początku zostaje całe. P.G.
Pan Piotr Gałka napisał:
Udzielił wszystkim zainteresowanym informacji uniwersalnej, dotyczącej wszystkich kwestii, więc nie ma co się czepiać.
W dniu 2014-05-08 09:49, Piotr Gałka pisze:
To oczywiste. Jednak w przypadku zastosowania źródła prądowego zyskujemy automatykę, która uwzględni ewentualne zmienne (dłuższy kabel, różnice w oporze cewek poszczególnych egzemplarzy dalekopisu). Jednak rozumiem, że ze względu na konieczność początkowego przezwyciężenia impedancji cewki, nie ucieknie się od tych 120V?
A jak będzie się miała sprawa z zamianą energii w ciepło? Źródło prądowe zmniejszy ten problem, czy będzie się zachowywało podobnie do rezystorów?
Nadajnik w dalekopisie to zestaw 6 styków zwiernych mechanicznie sterowanych przez listwy (5) i krzywki. Zasilanie oczywiście z centrali.
120V a dokładniej - centrala telegraficzna miała zasilanie symetryczne +/-60V względem ziemi. Jedynie dalekopisy na łączach sztywnych (np. PAP) miały blisko własne stojaki z zasilaniem.
Ale komu to potrzebne? Prąd regulowało się na centrali przy instalacji. Potem sprawdzało go się przy okazji przeglądów.
Pisałem wcześniej - zasilałem swój interfejs z 24V i nie było to dobre rozwiązanie - czasem przekłamywał.
Przy tym samym napięciu źródło prądowe zachowa się gorzej - rezystancja tłumi oscylacje, źródło prądowe będzie wymagało dodatkowego gasika, który będzie zaburzał działanie odbiornika.
Użytkownik "Atlantis" snipped-for-privacy@wp.pl napisał w wiadomości news:536b3e2f$0$2226$ snipped-for-privacy@news.neostrada.pl...
Nie wiem dokładnie co z czym chcesz porównać. Wzoru P=UI nie oszukasz. P.G.
W dniu 2014-05-08 10:49, RoMan Mandziejewicz pisze:
Hmm... Czyli krótko mówiąc od układu generującego dużą ilość ciepła tak czy inaczej nie ucieknę... Można uznać, że ten schemat z rezystorem 10W stanowi optymalne rozwiązanie?
Oczywiście to 120V występuje tam ze względu na konieczność przezwyciężenia impedancji elektromagnesu, nie ma innego powodu? Zanim zabiorę się za próby z dalekopisem, mogę przetestować samą komunikację po pętli prądowej na niższym napięciu? Mam tutaj na myśli jakieś proste konwertery ze źródłem prądowym na lm317 i paroma transoptorami.
Ile razy mam pisać, że interfejs na 24V też działał? Im wyższe napięcie tym lepiej po prostu.
A ten Ci nie wystarczy?
[...]Użytkownik "Atlantis" napisał w wiadomości W dniu 2014-05-08 10:49, RoMan Mandziejewicz pisze:
W interfejsie, bo na linii dlugiej to oba maja wady. Choc dla 50 baud ... hm, to nie jest linia dluga, aczkolwiek telegrafisci naprawde mieli z tym klopoty i do nie tylko na kablach oceanicznych. I cala teorie linii dlugich wlasnie pod nich opracowano :-) I jesli sie nie myle to wysokie napiecie bylo lekarstwem na wolna prace na dlugich odcinkach.
Niekoniecznie. Ale jak ma sie trzymac standardow, to najprosciej.
A jaki masz dalekopis ? Moze elektroniczny i na wejsciu ma transoptor :-)
J.
W dniu 2014-05-08 11:46, RoMan Mandziejewicz pisze:
Tak, jednak wspominałeś coś o przekłamaniach w transmisji.
Wystarczy w przypadku dalekopisu. Jednak post wyżej hipotetycznie rozważałem możliwość przetestowania komunikacji za pośrednictwem pętli prądowej nie pomiędzy komputerem a dalekopisem, ale pomiędzy dwoma komputerami (np. przez kawałek skrętki). W tym przypadku po stronie odbiorczej znajdzie się dioda transoptora zamiast elektromagnesu. Znika więc konieczność stosowania aż tak wysokiego napięcia, o ile rzeczywiście wysoka impedancja była JEDYNYM powodem.
Ale o jakich długich odcinkach mówisz? Bo łącze naturalne stosuje się tylko od centrali do dalekopisu. Wewnątrz centrali masz inny system:
+/-20mA a między centralami leci to na podnośnych - kilkanaście kanałów telegraficznych w jednym rozmównym. Ale nie pytaj mnie o dokładne liczby, bo tym się zajmowałem ponad 30 lat temu :( [...]ElectronDepot website is not affiliated with any of the manufacturers or service providers discussed here. All logos and trade names are the property of their respective owners.