We zien voor de 3de keer de diode in school. Allemaal vrijgemakkelijk, maar nu stel ik mij toch ergens een vraag bij. Bij het verbinden van de P en N treedt er diffusie op rond de junctie. Praktisch alle elektronen en gaten in de omgeving recombineren. Er zijn geen vrije ladingen meer te vinden. (sperlaag). (Tenzij deze die van P naar N schieten, en omgekeerd). Er zijn nog de neutrale intrinsieke atomen, en de geladen (extrensieke) Acceptor- en Donor-ionen. Deze creëren een elektrisch veld E, welke gevolg geeft aan een potentiaal V, en een potentiaalverschil Vd, zijnde de drempelspanning.
Leggen we nu een uitwendige spanning aan, de diode in geleiding geschakeld, dan neemt men doodgewoon aan dat het elektrisch veld E zal dalen, en dat de sperlaag zal versmallen. Voor mij is dat echter niet zo evident. Met de uitwendige bron voeren we elektronen aan in het N gebied. De concentratie vrije lading stijgt, de concentratiegradiënt stijgt, diffusie zal weer optreden, het veld E zal moeten vergroten, de sperlaag zou moeten verbreden. Klinkt mooi, maar zoals iedereen weet, gebeurt het dus niet zo.
Ook heb ik me een verhaal verteld voor het omgekeerde, de diode gesperd geschakeld: De uitwendige bron voert elektronen aan in P. Deze recombineren met de elektronen, zodat de concentratie daalt, E is groter dan de drang naar diffusie, gaten uit N vliegen naar P, elektronen uit P vliegen naar N, E daalt, de sperlaag verkleint.... En ook dit is vierkant verkeerd.
Waar zit de fout, of wat is de goede uitleg?
Alvast bedankt,
Phenix