digitale schuifmaat

Hallo dirk,

Ben ook al lang bezig met de schuifmaat ,mij vraag heb je zelf iets in mekaar gezet of gekocht. hoor nog van je bart "PG1D/PA-11Ø12" schreef in bericht news:M_83j.12421$Hv4.5892@amstwist00...

Helaas ondervind je nu de betekenis van de woorden "goedkope" en "Chinese". "Goedkope" betekent slechte ondersteuning, "Chinese" betekent dat het vaak lastig zal worden de werkelijke fabrikant te achterhalen en daar gegevens van los te peuteren. De combinatie van de beide woorden betekent op zichzelf ook nog iets: "waarschijnlijk snel stuk".

Dat gezegd hebbende: Je kan het geheel eens proberen te reverse- engineeren, als er ueberhaupt meer op zit dan 1 klont epoxy en een kristalletje. In dat laatste geval kan je repareren vergeten. Als er wel meer opzit is je beste kans reverse engineeren en meten.

--
Met vriendelijke groet,

Maarten Bakker.

"Bart" schreef in bericht news:R4F3j.12808$Hv4.1916@amstwist00...

Het gaat hier om een digitale schuifmaat van een frees-bankje. Het zijn gekochte dingen die ik erop heb geschroefd voor digitale uitlezing. Eentje heeft de geest gegeven, vandaar de vraag. Ja, je kunt alles wel weggooien en nieuw kopen, maar iok probeer altijd eerst de boel te repareren ;-) Dirk

Bedankt voor de reactie. Ik schijn volgens verschillende mensen in andere groepen voslagen nuts te zijn om een reparatie te wagen, zelfs in sci.electronics.repair ;-}} Het is de tijd, is het stuk dan donder maar weg. Da's het makkelijkste. Naast de interesse hoe zo'n ding is geschakeld en opgebouwd, maakt het mij niet uit of het een goedkoop ding is of niet. Ook niet dat er een zwarte klont op zit. De bottom line is goedkoop spul repareer je niet, dat gooi je weg. Ik kan er maar niet aan wennen. Dirk

Ik kan er ook niet aan wennen, maar zolang iedereen voor goedkoopst gaat (valt vaak samen met Chinees), zal de markt zo blijven werken :( Ik knap zelf TV's op als hobby en bijbaan en verkoop ze ook zo nu en dan met helaas een niet meer dan ideeele winst aan mensen die exporteren, want in Nederland wil men alleen het nieuwste van het nieuwste, zelfs als dat beduidend slechter is qua beeld en levensduur... Gelukkig hebben ze elders geen geld over voor goedkope prut en vinden tenminste wat spullen nog een goede bestemming.

In jouw geval zou ik waarschijnlijk de schuifmaat ook openschroeven om te kijken of er nog wat mee kan. Reverse engineering kan dan een lang of kort verhaal zijn. Als er alleen maar een enkele ingegoten chip inzit moet je heel veel geluk hebben dat er misschien een kristal mee gestopt is of een soldering loszit (goedoop+RoHS compliant is 3 keer zo erg als alleen maar goedkoop).

--
Met vriendelijke groet,

Maarten Bakker.

Ik heb een tijdje geleden zo'n goedkope elektronische schuifmaat gekocht. Uiteraard heb ik deze open gemaakt. Als ik het binnenwerk bekijk denk ik dat de kans klein is dat je deze kunt repareren of het zou toevallig een slechte verbinding zijn of zo. Als je een schema hebt (met welke apparatuur wordt nog een schema meegeleverd? Chinees of niet.) kom je ook niet verder met die ingegoten ic'tjes. De reden dat ik hem kocht was om er achter te komen hoe die dingen werken. Ik vermoed dat er als het ware twee kammen langs elkaar glijden (geen galvanische verbinding, wel capacitieve koppeling). Omdat de afstand tussen de pennen van de beide kammen iets verschillen ontstaat er vermoed ik een 'soort interferentie' waarbij de capaciteit tussen de kammen wisselt in een pulserend patroon. De pulsjes worden geteld en dit wordt omgezet naar de maat. Hoe de richting wordt bepaald is me niet duidelijk. Ook is het me nog niet helemaal duidelijk hoe de nauwkeurigheid wordt gehaald (in relatie tot de afstand tussen de pennen van de kammen. Kan iemand bevestigen of dit inderdaad werkt gebaseerd op capacitieve pulsjes? Uiteraard hoor ik ook graag hoe die goedkope dingen dan wel werken. Bu

Jup:

Op dezelfde manier, zou ik denken, maar wat minder robuust uitgevoerd.

Richard Rasker

--
http://www.linetec.nl/

Bedankt voor de verwijzing Bu

"Bu" schreef in bericht news: snipped-for-privacy@4ax.com...

Hoi Bu, och, daar is zoveel over te lezen, google digital caliper en je bent de avond wel door. Het enige dat beslist niet te vinden is, is een schema van die dingen. Welke processor en andere onderdeeltjes erin zitten. Als je wel wat kutn vinden, lees ik het graag. Die van mij leest niet meer af via de seriële poort. Trouwens stekkertjes voor zo'n ding zijn ook nergens te vinden voor een betaalbare prijs. Ik maakt er eentje van een wasknijperhoutje ;-) Dirk

Ik heb inderdaad wat zitten google en wat schets mijn verbazing: nergens wordt goed uitgelegd hoe het werkt. Er wordt wel wat gesuggereerd hoe het werkt (capacitief sin/cos) maar nergens in detail hoe het werkt. Op deze sites

staat wel wat maar de exacte theorie ontgaat me. Ik vermoed dat er spraken is van een stator en rotor benadering (platgeslagen steppermotor). Maar ik zou dit graag geconfirmeerd willen zien. Ik ben er ook nog niet uit hoe de nauwkeurigheid wordt gehaald (aflees nauwkeurigheid t.o.v. de stator/rotor afmetingen). Iemand nog wat suggesties of een goede link. Bu

50mm t

g. Hij

ek aan

e bent=20

ema=20

ls je=20

via=20

ns te=20

Nee, een stappenmotor werkt magnetisch, met stator spoelen en permanente =

magneet rotor. Een stappenmotor werkt omgekeerd ook prima als dynamo. De schuifmaat werkt capacitief. Twee metalen plaatjes vormen altijd een condensator. De capaciteit van=20 de condensator varieert met de afstand tussen de platen. De processor=20 meet die capaciteit op de een of andere manier en kent er een 1 aan toe=20 als die boven .. en -1 als die onder een bepaalde zit. Uit de volgorde=20 van veranderen kan hij concluderen welke kant de schuif op beweegt.=20 Afhankelijk van de richting wordt er een teller verhoogd of verlaagd

Die richting kan je al bepalen uit de veranderingsvolgorde van twee=20 plaatjes 90 graden in fase gedraaid, de cos en de sin, die elk de waarde =

+1 of -1 kunnen aan nemen.

Triggering gebeurt door het veranderen van een van beide. Triggert de cos dan wordt de waarde van cos*sin bij het register=20 opgeteld. Triggert de sin dan wordt -cos*sin bij het register opgeteld. Dit zijn dus in totaal 8 mogelijkheden.

-- Femme

Ik heb in het verleden gewerkt aan de ontwikkeling van een chip voor capacitieve verplaatsings opnemer. Een van de toepassingen hiervan kan een digitale schuifmaat zijn. Het principe is gepatenteerd en is hier te lezen:

Uiteindelijk is dit als de Mahr 16EX op de markt gekomen, zie

Kort gezegd werkt het ongeveer als volgt: Er schuiven twee korte electrodes over een grotere als je de schuifmaat opent of sluit. Een van de twee kleine electroden bevindt zich altijd volledig tegenover de grote electrode, de andere slechts gedeeltelijk. Door de capaciteiten, die de twee kleine electroden maken met de grotere "op te pompen" tot dezelfde spanning en bij te houden hoeveel lading je in beide pompt, kun je de ratio van de capaciteiten en dus overlap met de grote electrode meten. Als je de afmetingen van de electroden weet, dat kun je uitrekenen waar de gedeeltelijk overlappende kleine electrode zich bevindt t.o.v. de grote.

Ter info, een blob epoxy op een print betekent dat daar een chip onder zit die direct op de print gebond is. De chip zit dus NIET in een plastic behuizing met pootjes die op de print gesoldeerd is. Vergeet het dus maar om dat te vervangen. De OP kan eens naar de diverse kontakten kijken of die wellicht geoxideerd zijn. Ik geef hem weinig kans een vervangingsprintje te vinden.

Veel zit er meestal ook niet veel op. De onze had destijds onze chip, een 4-bit microcontroller, en wat klein discreet spul voor de datapoort aansturing en ontkoppeling. Beide chips waren direct gebond.

Menno

knipknip>> Iemand nog wat suggesties of een goede link.

Ik refereerde alleen naar de stappenmotor om de relatie aan te geven tussen de polen vand de stator en de rotor. Ik ga er inderdaad vanuit dat e.e.a. capacitief verloopt.

De vraag blijft hoe het mogelijk is dat de afstand van de gegenereerde pulsjes (door de capaciteits verandering) veel kleiner is dan de afstand van de pennen van de kam? Het enige dat ik kan bedenken (zoals ik al aangaf) is dat de afstand van de pennen op het vaste gedeelte net iets anders zijn dan de pennen op de schuif. Hier zal dan een interferentie patroon optreden waarbij veel meer pulsen worden gegeneerd (een beetje te vergelijken tussen de fysieke afstand van de streepjes op de schuif en het het vaste gedeelte van een normale schuifmaat waardoor het mogelijk is om met

1/10 grotere nauwkeurigheid de afstand te bepalen.)

Bedankt voor de reactie Bu

Jammer maar ik de database is alleen open tijdens kantooruren??? Morgen nog maar eens proberen.

Ik heb het idee dat de layout van de electrodes anders is dan de schuifmaat die ik al weer een tijdje geleden open heb gemaakt. Waarschijnlijk zijn er meerdere meetprinciepes in omloop.

Bedankt voor de reactie Bu

Zoiets noemen ze een nonius schaal. Ik verwachtte eerst ook een dergelijke aanpak, maar ik heb het even nagemeten in een fotoprogramma. De afstanden voor de schuivende en de vaste plaatjes is dezelfde. De sin en cos plaatjes zijn 90 graden in fase verschoven. Eigenlijk zie ik het nut niet van de aparte aansluitingen voor de 180 gr fase verdraaing, maar er zal vast wel een goede reden voor zijn.

Maar eigenlijk is het antwoord op jouw vraag heel simpel. Ik had het over een enkel trigger niveau om de pulsen te tellen, maar je kunt de capaciteit daarnaast natuurlijk ook in een heleboel stapjes meten m.b.v. een AD converter. De voornaamste bijdrage aan de capaciteit van een platen condensator zit in de oppervlakte van de stukken plaat die elkaar bedekken. De te verwachten output als je de slider langzaam beweegt zal een soort trapezium achtige golfvorm zijn. Je kunt dus tussen de toppen interpoleren, door met een stukje logica steeds het juiste deel van de schuine zijkanten van de trapezium golven te meten.

-- Femme