Pasta z bizmutem do SMD

Nie używałem tej pasty, ale używam niskotopliwe stopy bizmutu do prototypów z drogimi elementami. Z moich obserwacji wynika, że takie stopy są dość kruche i w przypadku słabego topnika/utlenionej miedzi dają się odłupać od powierzchni.

Niedbrze. PCB pokryte hal'em, ale może być w temp. poniżej zera. Kruchość nie brzmi dobrze. To sobie raczej daruję eksperymenty...

A ile padów mają te elementy i w jakiej formie masz ten stop (drut, pasta)? No i od jakiej kwoty zaczynają się drogie elementy?

W dniu 2012-10-09 21:51, sundayman pisze:

Ta pasta, którą podałeś to porządna eutektyka z temperaturą topnienia około 140 C. Nie wiadomo jakie stopy używał Michoo. Są stopy bizmutu (3-4 składnikowe) o temperaturze topnienia niewiele ponad 40 czy 60 C. Nic dziwnego, że w temperaturze pokojowej mogły być kruche. W niskiej powinno się poprawić :) Gdy pracowałem "w fizyce", lutowaliśmy stopem Wooda (lub czymś podobnym) próbki kryształów, mierzone następnie w temperaturach ciekłego helu. Nic się tym połączeniom nie działo złego. Tak więc nie ma wprost powodów żeby zakładać, że ten stop będzie kruchy. Inna sprawa, że przed zastosowaniem dość egzotycznego lutowia należałoby sprawdzić jaką ma wytrzymałość. IMHO w ogóle stopy bezołowiowe jak Sn96,5Ag3,0Cu0,5 są dość kruche.

Zazwyczaj mało - są to głównie moduły z własnym PCB i montażem SMD - chodzi o to, żeby nie poruszyć czegoś w środku przy przenoszeniu z jednej wersji płytki na kolejną.

Czasami (rzadko) - np TQFP-144, żeby dało się wylutować bez przegrzewania (nie mam podgrzewacza).

Drut.

~50+/ciężej dostępne