Czujniki polozenia

Janko Muzykant napisał:

Pięć bitów na 20 centymetrów? To będzie po 6 milimetrów na bit. Można sobie taki enkoder wydrukować na płytce i wlutować 32 fototranzystory czy inne fotoelementy. Albo nawet zwykłe styki zrobić i pozłocić. Skoro to nie jest pojedyncza sztuka, to pewnie da się wręcz integrować czujnik z resztą konstrukcji (to jakieś skrzypce z gonta, czy co?).

sundayman napisał:

Fakt, też można. Można też użyć kamery od myszy optycznej -- są metody, by dobrać się bezpośrednio do oglądanego przez nią obrazu, a nie tylko do mysich sygnałów. Można analogowo -- naklejony klin czarno-biały a do oglądania jedna fotodioda (fototranzystor nie jest dość liniowy).

Można wręcz użyć po prostu myszki - przecież ona wykrywa własny ruch po powierzchni.

Pan Krzysztof Rudnik napisał:

Ale ona wykrywa ruch względny, a nie bezwzględne położenie. Po 50 tysiącach przesunięć wte i nazad, świadomość położenia może ulec zachwianiu.

sundayman napisał:

Owszem, zabawy. Ludzie czasem się tak bawią:

Zawsze w takich przypadkach trzeba zaczynać od przeanalizowania warunków mechanicznych. Bez tej wiedzy niczego mądrego nie można doradzić.

sundayman pisze:

I tak założyłem na początku, ale mam obawy co do dokładności - ktoś to będzie potem składał, źle zlutuje i bida. Urządzenie jest dość krytyczne, bo to medycyna i sprzedawane na całym świecie. Tak na marginesie, nie 5, a 12 fototranzystorów - a co ze stanami przejściowymi? :)

Obecnie robię 31 czujników w szeregu (jeden port musi wypluć, co zobaczył) - duża tolerancja, brak stanów nieustalonych, jeden mikroprocesor z czterema portami... ale wolałbym rezystora, byłoby prościej...

Uprzedzając - kalibracja wykluczona, położenie trzeba znać zawsze (inaczej zrobiłbym enkodera i po sprawie).

Janko Muzykant napisał:

I w medycznym urządzeniu sprzedawanym na całym świecie dwieście euro stanowi problem?

Jak to co? Kod Graya znany jest od lat. Zakładałem, że to wiedza podstawowa.

Wspomniany czarno-biały klin oglądany przez szczelinę przez fotodiodę ma wszystkie zalety rezystora.

A nie jest wielką tajemnica co to takiego ma być?

Jarosław Sokołowski pisze:

Razy cztery... Problem nie jest, ale lepiej jak coś jest tańsze o półtora tysiąca.

Zaćmienie :) Ale odpada tak czy tak. Minimum dokładności jest konieczne.

Owszem, tylko mamy dodatkowe luty, elementy itd. Potencjometr jest jeden, a przetworniki a/d gratis siedzą...

Łóżko z siłownikami.

Janko Muzykant napisał:

To jakieś grube nieporozumienie. Czy z tego, że jakiś siłownik ma

20 centymetrów, musi wynikać, że czujnik położenia też ma miec tyle? Przecież cała konstrukcja poruszana siłownikiem (jaki by on nie był) wykonuje jakieś złożone ruchy, a w przypadku łóżka bodaj w przy każdym siłowniku coś tam się waha na jakiejś osi, a tam można (jeśli naprawdę trzeba) odczytał położenie choćby obrotowym potencjometrem (ale zwykle się okazuje, że lepiej czymś innym).

Ostatnio sporo chodziłem po różnych szpitalach. Wszędzie tam były łóżka z siłownikami. Pacjent (lub pielęgniarka) nadusza na pilocie przyciski +/- dla kilku stopni swobody i puszcz kiedy uzna to za stosowne. Bo to nigdy nie jest tak, że ktoś naukowo wyliczył, że plecy mają być pod kątem 37,13°, a rzyć na wysokości 62,1 cm od podłogi. Jak jest zbyt płasko, to się podnosi aż będzie dobrze. Chyba że chodzi o pamięć kilku ustawień. Ale to raczej w fotelach samochodowych, w łóżkach medycznych coś mi to wygląda na mało przydatne.

Jarosław Sokołowski pisze:

Byłeś, widziałeś, wiesz... W_tym_wypadku_ potrzeba liniowego mierzenia 20cm i każde inne rozwiązanie będzie niepotrzebną komplikacją.

No właśnie, Tobie wygląda :) To nie jest do końca to, o czym myślisz, ale nie mam za bardzo uprawnień do dokładniejszych opisów owego urządzenia.

Mogę Ci zrobić projekt czujnika położenia. W promocyjnej cenie 15 tysięcy złotych + VAT oczywiście. Za tą kasę dostaniesz dokumentację konstrukcyjną. działający jeden egzemplarz i przeszkolenie ( również w formie pisanej ) jak go składać. Narzędzia i przyrządy nie wchodzą w cenę.

kogutek pisze:

Kiedy właśnie zrobiłem sobie sam :)