Het verschil tussen een RFID tag en de OV Chipkaart is dat de eerste vooral een uniek nummer teruggeeft voor tracking van objecten in een database waarin dit unieke nummer gekoppeld wordt aan de leesevents, terwijl de OV Chipkaart een lees/schrijfbaar geheugen heeft waarin producten, saldi etc kunnen worden bewaard en gemuteerd.
Achteraf gezien was het wellicht slimmer geweest om een RFID tag te gebruiken. Dat betekent wel dat alle terminals online moeten zijn, maar dat was tegenwoordig wel te overkomen geweest. Tijdens de ontwerp fase waarschijnlijk niet.
Nu kan het systeem dus deels offline werken, omdat alles wat op een kaart variabel is (welke abonnementen heb je, wat is je saldo voor losse reizen) op de kaart zelf is opgeslagen en door de terminals gemuteerd kan worden. Dit is echter ook een risico, omdat daarmee de beveiliging een stuk lastiger wordt.