Impedantie van versterker.

Je maakt de impedantie van de versterker niet lager, maar van de belasting, de boxen.

Ja, op de den duur zal het zelfs heel infinitisimaal (ik hoop dat ik dat moeilijke woord goed geschreven heb) laag worden als de versterker doorgebrand is. Als je geluk hebt, zal enkel de zekering springen, maar je kunt zo de versterker ook kapot maken. Ik heb de indruk dat het hier al fout is gegaan en dat iemand bevestiging nodig heeft dat het niet zijn schuld was :-). Indien dit niet het geval is, des te beter, zorg dan dat het niet zover komt. Overigens is een versterker gemaakt voor een minimale impedantie van de aangesloten boxen, op een stereo kan bijvoorbeeld 4-16 ohm staan. Je mag dan dus maximaal twee boxen van 8 ohm parallel zetten (in serie zou ook mogen trouwens voor de volledigheid).

Ik hoop je hiermee van dienst te zijn geweest!

Groetjes, René

Je maakt niet de impedantie van de versterker lager, maar die van de belasting. Wat er gebeurt is simpel: de versterker moet meer stroom leveren bij dezelfde uitgangsspanning, waardoor deze kapot kan gaan. Feitelijk is dit vergelijkbaar met het aansluiten van drie straalkachels op één lichtnetgroep: de totale weerstand is dan zo laag en dus de belastingsstroom zo hoog dat de zekering kapotgaat. Bij versterkers zijn het echter meestal geen zekeringen, maar eindtransistoren die opgeblazen worden bij overbelasting. Kortom: hou je gewoon aan de aangegeven minimumimpedantie, dan heb je veel langer plezier van de spullen.

Richard Rasker

--
Linetec Translation and Technology Services

http://www.linetec.nl/

Bij een lagere impedantie wordt volgens mij het uitgangsvermogen niet lager, maar juist hoger. Dit verklaart deels de grotere kans op defecten.

Groet,

Mischa

Bij een PA versterker heb je meestal ook een 500 Ohm aansluiting. Die is er voor gemaakt om veel luidsprekers op aan te sluiten. Elke ls heeft dan zijn eigen trafo. Op een gewone versterker PA amp (8 Ohm?) veel (dezelfde?) luidsprekers aansluiten kan wel, maar dan zodanig dat je het spul goed blijft belasten. Dus met serie en parallelschakelen. Voorbeeld: 2 van 8 in serie is 16 Ohm. Nog 2 van 8 in serie daaraan parallel maakt weer totaal 8 Ohm. Versterkers kunnen vervormen of kapot gaan bij mishandeling.

Maurits

Echte PA versterkers hebben meestal een "100V" uitgang, speakers voor dit systeem hebben een trafo waarmee een bepaald vermogen kan worden afgetakt (gerefereerd aan 100V systeem). Totaal gekozen vermogen op speakers =< vermogen van amp.

--
 - René

Ik dacht niet dat dat van toepassing is in de audio versterker wereld. We hebben het dan over pure spanningssturing, geen optimale energie-overdracht. Een audioversterker heeft een uitgangsimpedantie van enkele tot tientallen milliohms. Vandaar ook de noodzaak tot idioot dikke voedingskabels.

--
Joop van der Velden
pe1dna@amsat.org

Voor transistor versterkers heb je in grote lijnen gelijk. Bij buizen versterkers ligt dat anders als gevolg van de grote Ri van buizen. De Ri van b.v. de EL34 ligt rond de 5kOhm. De uitgangstrafo transformeert dat uiteraard naar beneden b.v. 8Ohm. Dat de gemeten uitgangsimpedantie veel lager is is het gevolg van de tegenkoppeling. Ik heb het dan over balansversterkers met b.v. 2xEL34 of KT66.

Hans

Gewoon tweeeneenhalf kwadraat is voor normaal huiskamergebruik (metertje of

6) ook voldoende. Esoterische polsdikke kabels met verzilverd zuurstofarm koper is niet hoorbaar beter. Dat soort fabeltjes zijn er sinds begin 70 jaren onder de invloed van Stereo Hi Fi test en een aantal commerciele jongens bij het publiek ingeramd.

Maurits

idioot

Een luidspreker met een bewegende conus werkt als 'generator' (je kunt 'm bv. ook als microfoon gebruiken). Een generator beweegt zwaarder (gedempter) wanneer die zwaarder (dus met een lage impedantie) belast wordt (probeer maar eens het asje van het Lego motortje van je zoon met open resp. met gesloten klemmen rond te draaien). Om te voorkomen dat een met geluid aangestuurde conus doorschiet (en dus slechter klinkt) moet de luidspreker zelf dus een lage impedantie zien. Wat de luidspreker ziet is de luidsprekerkabel (vandaar die idiote kabels) plus de impedantie van de eindversterker. Deze twee opgeteld moeten laag zijn t.o.v. de eigen luidsprekerimpedantie. En over wat 'laag' is kunnen we nog wel een nieuwe discussie (of geloof) opzetten. Voor lage frequenties geldt dit verhaal overigens sterker dan voor hoge frequenties.

Groeten, Peter.

we

Mooi uitgelegd Peter, klopt allemaal als een bus. Het geeft ook aan waarom bij luidsprekerkabels enige dikte gewenst is, het verbetert het impulsgedrag bij bepaalde muziekpassages (doorgaans korte en droge drum / bas geluiden). Natuurlijk is het niet zo dat het geluid alleen maar beter wordt naarmate de kabels dikker zijn, hierin zijn duidelijk verhoudingen aanwezig. Doorgaans zijn kabels vanaf 1,5mm^2 al gauw meer dan genoeg voor een gewone huis- tuin en keuken installatie. Bij hig-end oplossingen kan betere (dikkere) kabel weliswaar verbetering geven, maar naar mijn bescheiden mening is het klinkklare onzin om de meest idiote dikke veredelde kabel toe te passen, zolang deze niet in verhouding staat tot de rest van het systeem...

Mischa

Ik reageer niet inhoudelijk op onderkloters die geen verstand van de materie hebben. Goodbye.

Maurits

Jammer - zat me net te verheugen op Vander Hul Monokristalleine, zuurstof-arme, -met klassieke muziek ingespeelde- netvoedingskabels met eurostekker van > E 500,-

--
 - René

Wat is de definitie van demping: de verhuiding tussen de luidsprekerimpedantie zelf en de impedantie die de luidspreker ziet in de vorm van de bekabeling en versterkerimpedantie. Dus....?

--
Joop van der Velden
pe1dna@amsat.org

Theoretisch klopt dit verhaal natuurlijk wel, zij het op de klok-klepel wijze. Over de daadwerkelijke effecten ben je terecht sceptisch :-)

--
Met vriendelijke groet,

   Maarten Bakker.